Ιδιωτικές Εκδρομές

ΚΝΩΣΟΣ

Η Κνωσός, που είναι ο πιο σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της Κρήτης, βρίσκεται 5 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης του Ηρακλείου. Πρόκειται για το πιο ενδεικτικό απομεινάρι του Μινωικού πολιτισμού που αναπτύχθηκε στην Κρήτη. Στο μεγαλοπρεπές αυτό ανάκτορο της Κνωσού κατοικούσε ο Μίνωας, γιος της Ευρώπης και του Δία καθώς επίσης και ο θρυλικός Μινώταυρος (Μυθολογία).

Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία το ανάκτορο της Κνωσού χτίστηκε γύρω στα 1900 π.Χ στο ύψωμα Κεφάλα, πάνω σε προϋπάρχων νεολιθικό οικισμό που είχε κατοικηθεί από το 6000 π.Χ. Καταλάμβανε έκταση 22.000 τ.μ και γύρω από αυτό αναπτύχθηκε η αρχαιότερη και μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης, που ο πληθυσμός της έφτανε τους 100.000 κατοίκους. Αυτό αποδεικνύεται και από τα νεκροταφεία που βρέθηκαν στην γύρω περιοχή.

Το ανάκτορο αυτό καταστράφηκε γύρω στο 1700 π.Χ και στη θέση του χτίστηκε άλλο. Η περίοδος αυτή 1700 - 1450 π.Χ είναι η λαμπρότερη για τον μινωικό πολιτισμό και ιδιαίτερα για την Κνωσό.

Το 1600 π.Χ το ανάκτορο παθαίνει σοβαρές ζημιές από καταστροφικό σεισμό, γρήγορα όμως επισκευάζεται και συγχρόνως κτίζονται και άλλα καινούργια κτίρια. Τα καινούργια αυτά κτίρια μαζί με το προϋπάρχων ανάκτορο αποτελούν τον σημερινό αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού. Νέα καταστροφή επέρχεται το 1450 π.Χ, πιθανών από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας (Σαντορίνη). Τέλος το ανάκτορο καταστρέφεται ολοσχερώς από την εισβολή των Αχαιών και δεν χρησιμοποιείται πια, αλλά η Κνωσός συνέχισε να παραμένει σημαντική πόλη-κράτος μέχρι την πρώτη Βυζαντινή περίοδο.

ΘΡΑΨΑΝΟ

Το χωριό Θραψανό βρίσκεται στον νομό Ηρακλείου, περιφέρειας Κρήτης, περίπου 30 χμ. νοτιοανατολικά της πόλης του Ηρακλείου και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 340μ.

Το χωριό είναι - τουλάχιστον στα όρια της Κρήτης - πολύ γνωστό και ιδιαίτερα στους μεγαλύτερους σε ηλικία λόγω της Βεντέμας (οι καλοκαιρινές εξορμήσεις κατά ομάδες και η εγκατάσταση στα διάφορα μέρη της Κρήτης, όπου κατασκεύαζαν επί τόπου πιθάρια και άλλα μικρότερα αγγεία). Eίναι ταυτόσημο με την αγγειοπλαστική και ιδιαίτερα με την κατασκευή των πιθαριών, καθώς οι κάτοικοι θεωρούνται άξιοι συνεχιστές της μινωικής αγγειοπλαστικής. Παραδοσιακά λοιπόν o Θραψανιώτης ταυτίζεται ακόμα και σήμερα με τον αγγειοπλάστη και πιο συγκεκριμένα με τον πιθαρά, αφού το πιθάρι, αποτελεί το χαραχτηριστικότερο δείγμα της Θραψανιώτικης αγγειοπλαστικής.

Τα παλαιότερα χρόνια και συγκεκριμένα μέχρι και τo τέλος της δεκαετίας του ’40 οι περισσότεροι κάτοικοι το καλοκαίρι είχαν σαν κύρια ασχολία την αγγειοπλαστική και την ασκούσαν με την μορφή της βεντέμας. Το ποσοστό των κατοίκων που ασχολούνταν με την βεντέμα μειωνόταν συνέχεια ενώ οι βεντέμες σταμάτησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Εχουμε πλέον την δημιουργία μόνιμων εργαστηρίων γύρω απο το χωριό ενώ την τελευταία δεκαετία η αγγειοπλαστική έχει αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο και αποτελεί την βασική ασχολία για αρκετούς κατοίκους.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η αγγειοπλαστική με τα σύγχρονα εργαστήρια και την μεγάλη παραγωγή που επιτελούν, αποτελεί έναν από τους κύριους οικονομικούς μοχλούς ανάπτυξης του χωριού, διατηρώντας παράλληλα την παράδοση και την ιστορική ταυτότητά του.