Ιδιωτικές Εκδρομές

ΓΟΡΤΥΝΑ

Η Γόρτυνα είναι μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Κρήτης, με αδιάκοπη ιστορία 6.000 χρόνων και ένας από τους μεγαλύτερους σε έκταση αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα.

Κατά την επίσκεψη μας στον αρχαιολογικό χώρο, θα δείτε τον ναό του Αγίου Τίτου, το Ωδείο και τον περίφημο Πλάτανο. Στην είσοδο του ορθώνεται τμήμα του ναού του Αγίου Τίτου. Προσπερνάμε το ναό και διασχίζουμε την πλατεία με τις αιωνόβιες ελιές, δέντρα γέρικα με χοντρούς κορμούς ροζιασμένους από το χρόνο. Κρίνοντας από την εμφάνιση των δέντρων πρέπει να βρίσκονται εδώ εκατοντάδες χρόνια, άλλη μια απόδειξη της ιστορίας της Γόρτυνας μέσα στους αιώνες. Συνεχίζουμε ευθεία και λίγο παρακάτω αντικρίζουμε με θαυμασμό τον αειθαλή πλάτανο της Γόρτυνας, αυτόν που φιλοξένησε στη σκιά του την γαμήλια γιορτή του Δία και της Ευρώπης.

ΦΑΙΣΤΟΣ

Το μινωικό ανάκτορο της Φαιστού αντιστοιχεί σε ακμαία πόλη που, όχι τυχαία, αναπτύχθηκε στην έφορη πεδιάδα της Μεσαράς κατά τους προϊστορικούς χρόνους, δηλαδή από το 6.000 π.Χ. περίπου μέχρι και τον 1ο π.Χ. αιώνα, όπως επιβεβαιώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα.

Η ιστορία του μινωικού ανακτόρου της Φαιστού, όπως και των υπολοίπων μινωικών ανακτόρων στην Κρήτη, υπήρξε πολυτάραχη:

Το πρώτο ανάκτορο στη Φαιστό χτίστηκε το 2.000 π.Χ. περίπου. Μυθικός ιδρυτής της φαίνεται να είναι ο ίδιος ο Μίνωας και πρώτος βασιλιάς ο Ραδάμανθυς, αδερφός του Μίνωα.

Το 1700 π.Χ ισχυρός σεισμός ισοπέδωσε το ανάκτορο, που ξαναχτίστηκε σχεδόν αμέσως. Η Φαιστός όμως σταματάει να αποτελεί το διοικητικό κέντρο της περιοχής. Το νέο διοικητικό κέντρο εγκαθίσταται στην γειτονική Αγία Τριάδα. Η Φαιστός εξακολουθεί να αποτελεί το θρησκευτικό και λατρευτικό κέντρο στη νότια Κρήτη.

Το 1450 π.Χ σημειώνεται νέα καταστροφή, όχι μόνο στην Φαιστό, αλλά σε ολόκληρη την Κρήτη. Η πόλη της Φαιστού συνέρχεται από την καταστροφή, κόβει δικό της νόμισμα και συνεχίζει να ακμάζει τους επόμενους αιώνες μέχρι τον 1ο π.Χ. αιώνα, οπότε καταστρέφεται από τη γειτονική Γόρτυνα.

ΜΑΤΑΛΑ

Τα Μάταλα έχουν κάτι για τον καθένα. Αν και έχει γίνει ένας δημοφιλής τόπος προορισμού, διατηρεί ακόμα τη γοητεία και το χαρακτήρα του ήρεμου χωριού των ψαράδων, έτσι όπως άρχισε στην αρχή του 20ου αιώνα και του χαλαρού τρόπου ζωής των hippies της δεκαετίας του ’60 και του ’70.

Η μισή παραλία πλαισιώνεται από τα δέντρα tamarisk (είδος του γένους των φυτών τάμαριξ ή ταμάριξ, αλμυρίκια), που οδηγούν το μάτι προς τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς των απότομων βράχων από ψαμμίτη με τις διάσημες σπηλιές τους, που γλιστρούν στη θάλασσα σε περίεργη γωνία, δημιουργώντας ένα από τα πιο ασυνήθιστα τοπία στο νησί.